Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

moderaminis N N

  • 1 excessus

    excessus, ūs, m. (excedo), das Herausgehen, I) im allg.: 1) eig.: excessus eius, Abzug, Vell. 1, 15, 1. – 2) übtr., das Scheiden aus dem Leben, der Hingang, e vita (Ggstz. in vita mansio), Cic.: vitae, Cic. u. Val. Max.: u. absol., post obitum vel potius excessum Romuli, Cic.: post excessum Augusti, Suet.: laeti excessu principis, Tac.: v. gewaltsamen Tod (durch Einsturz einer Mauer), Corp. inscr. Lat. 13, 2027. – II) prägn., das Herausgehen über die Grenze, dah. 1) eig., das Hervortreten eines Ggstds., konkret = die Hervorragung, der Vorsprung, an einem Knochen im Körper, Cels. 8, 1 extr.: am Marterpfahl (crux), Tert. ad nat. 1, 13: an Örtl., montani excessus, Solin. 9, 2. Amm. 18, 6, 15: flexuosi excessus, Amm. 24, 4, 10. – 2) übtr., a) das Abgehen, Abweichen von einer Sache, a pudore, Val. Max. 8, 2, 4: moderaminis, Prud. c. Symm. 2, 991. – als rhet. t. t. = egressio, das Abgehen von der Hauptsache, die Abschweifung, Digression, Quint. 3, 9, 4. Plin. ep. 9, 26, 9. Tac. dial. 22. Amm. 22, 9, 6: ut ab excessu revertar, Tert. ad nat. 1, 13. – b) exc. mentis = εκστασις, die Verzückung, Augustin. epist. 80, 3. Cassian. coll. 19, 4.

    lateinisch-deutsches > excessus

  • 2 excessus

    excessus, ūs, m. (excedo), das Herausgehen, I) im allg.: 1) eig.: excessus eius, Abzug, Vell. 1, 15, 1. – 2) übtr., das Scheiden aus dem Leben, der Hingang, e vita (Ggstz. in vita mansio), Cic.: vitae, Cic. u. Val. Max.: u. absol., post obitum vel potius excessum Romuli, Cic.: post excessum Augusti, Suet.: laeti excessu principis, Tac.: v. gewaltsamen Tod (durch Einsturz einer Mauer), Corp. inscr. Lat. 13, 2027. – II) prägn., das Herausgehen über die Grenze, dah. 1) eig., das Hervortreten eines Ggstds., konkret = die Hervorragung, der Vorsprung, an einem Knochen im Körper, Cels. 8, 1 extr.: am Marterpfahl (crux), Tert. ad nat. 1, 13: an Örtl., montani excessus, Solin. 9, 2. Amm. 18, 6, 15: flexuosi excessus, Amm. 24, 4, 10. – 2) übtr., a) das Abgehen, Abweichen von einer Sache, a pudore, Val. Max. 8, 2, 4: moderaminis, Prud. c. Symm. 2, 991. – als rhet. t. t. = egressio, das Abgehen von der Hauptsache, die Abschweifung, Digression, Quint. 3, 9, 4. Plin. ep. 9, 26, 9. Tac. dial. 22. Amm. 22, 9, 6: ut ab excessu revertar, Tert. ad nat. 1, 13. – b) exc. mentis = εκστασις, die Verzückung, Augustin. epist. 80, 3. Cassian. coll. 19, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > excessus

  • 3 moderāmen

        moderāmen inis, n    [moderor], a means of managing, rudder, helm: Innixus moderamine navis, O.— Management, control: equorum, O.— Fig.: rerum, the helm of the state, O.
    * * *
    rudder; management, government

    Latin-English dictionary > moderāmen

  • 4 excessus

    excessus, ūs, m. [excedo, I. A. 2. and B. 2.].
    I.
    A departure.
    A.
    In gen.:

    excessus ejus,

    Vell. 1, 15, 1.—Esp., a departure from life:

    in his esse et excessum e vita et in vita mansionem,

    Cic. Fin. 3, 18, 60; Val. Max. 9, 13 prooem.; Sen. Ep. 26, 4;

    for which also, vitae,

    Cic. Tusc. 1, 12, 27; Val. Max. 7, 2, ext. 1:

    post obitum, vel potius excessum Romuli,

    Cic. Rep. 2, 30; cf.

    so of Romulus,

    id. ib. 2, 12; once in Cic. Leg. 1, 1, 3;

    and freq. in post-Aug. prose excessus alone,

    death, Tac. A. 1, 7; 14; Suet. Tib. 22; 70; id. Calig. 1; 9; 48; id. Ner. 5; id. Vesp. 3 al.—
    B.
    Trop., a leaving of the mental powers, loss of self-possession, = ekstasis:

    in excessu mentis,

    Vulg. Act. 11, 5; id. Psa. 30, 22.—Without mentis:

    ego dixi in excessu meo,

    Vulg. Psa. 115, 2.—
    II.
    A standing out, projecting beyond a certain limit.
    * A.
    Lit.:

    os calcis quadam parte sinuatur, quadam excessus habet,

    projections, Cels. 8, 1 fin.:

    montani excessus,

    Sol. 9, 2; Amm. 18, 6, 15:

    flexuosi excessus,

    id. 24, 4, 10.—
    B.
    Trop.
    1.
    A departing from the subject, digression (post-Aug.):

    egressio vel (quod usitatius esse coepit) excessus, sive est extra causam, etc.,

    Quint. 3, 9, 4; cf. ib. § 1; Plin. Ep. 9, 26, 9; and in plur., Plin. H. N. praef. § 12.—
    2.
    A deviation, aberration from any thing:

    minuti a pudore excessus,

    Val. Max. 8, 2, 4:

    moderaminis,

    Prud. in Symm. 2, 990.

    Lewis & Short latin dictionary > excessus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»